Nouman Ali Khan’ın 2020 Ramazan ayında yaptığı Yusuf Suresi tefsiri 29. Bölümü. Bu derste Yusuf Suresi 37 ve 38. ayet konu ediliyor.
“Küçükken babam beni cuma namazına götürdüğünde…”
Burada kişisel bir noktaya değinmek istiyorum. Küçükken babam beni cuma namazına götürdüğünde camiye girmeden önce, “Cami, Allah’ın evidir, hutbe namazın bir parçasıdır, bu sebeple de konuşmamalıyız.” derdi. Biz de içerideyken, Cuma namazı esnasında tamamen saygılı davranışlarda bulunurduk. Babam, beni hiçbir zaman dürtmemiştir. Halıların üzerine parmakla çizim yapmak eğlenceli olduğu için bazen öyle yapardım. Çünkü hutbe Arapça olduğu için ne anlatıldığını anlayamazdım.
Babamsa öylece otururdu, kollarını bağlardı ve sanki namazdaymış gibi görünürdü. Hutbeyi dinlerken tıpkı bir heykel gibi olurdu. Defalarca kez hutbeyi bu şekilde dinlediğine şahit olduktan sonra onu taklit etmeye başladım. Sonrasında ise, ne olursa olsun hutbede konuşmamak alışkanlığım oldu. “Etrafa bakmayacağım, dikkatimi toplayacağım.” diye karar verdim. Sonuçta bu, konferansta yapılan bir konuşmayı dinlemek gibi bir şey değildi. Ben bunu İslami bir derste ya da ‘Cumada Nasıl Davranmalıyız’ konusuna çalışarak öğrenmedim. Bunu bana, babam ve onun davranışı öğretti. Ben 8-9 yaşlarında onun yanında oturuyordum, onun davranışlarını öğreniyor, örnek alıyordum. Bu durum benim zihnimde bir iz oluşturdu.
Öyle ki bazen mescide geç geldiğimde bile, yani hutbe çoktan başlamış olduğunda, cemaatte de beni tanırlar, Cumada nasıl davranılması gerektiğini bilemediklerinden yanıma geliyorlar. Arka planda hutbe okunurken bana gelip “Numan kardeşim esselamu aleykum” diyorlar. Ben de hızlıca el sallayarak, sessiz bir şekilde tepki veriyorum çünkü Cuma hutbesi başlamış oluyor. Ben bu davranışı bu konuda bir hadis okuduğum için vs. öğrenmedim. Babam böyle bir şeyden bahsetmemişti bile. Bu tamamen babamın sergilediği davranış sebebiyleydi.
“Bazı uygulamaları, bazı şeyleri çocuklarımıza iz olarak bırakabiliriz”
Size anlatmaya çalıştığım şey şu, bazı uygulamaları, bazı şeyleri çocuklarımıza iz olarak bırakabiliriz. İşte bu da Ya’kūb (as)’ın oğlu için bırakmış olduğu iz. Peki, bu iz tam olarak neydi? “Sen miras kalmış bir dinin mensubusun ve bu miras İbrahim (as)’a kadar uzanmaktadır.” Burası önemli, miras İbrahim (as) ile başlıyor ve sonra kendisine devrediliyor. Bu mirasın bir ucunda İbrahim (as), diğerinde is Yusuf (as) bulunuyor…
Yusuf Suresi Tefsiri 29. Bölüm pdf dosyasını indirmek için tıklayın.
Yusuf Suresi Tefsiri 29. Bölüm video dosyasını indirmek için tıklayın.
bölümüde yayınladıktan sonra Bakara suresinde olduğu gibi Yusuf Suresi Tefsirini’de 30 bölümlük bir kitap haline getirebilir misiniz ? Allah razı olsun.
İnşallah yapmayı düşünüyoruz.